Intrpretacja indywidualna: 0113-KDIPT2-3.4011.189.2023.1.GG (19.05.2023)
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
7 marca 2023 r. wpłynął do tutejszego Organu Państwa wniosek z 23 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.
Treść wniosku jest następująca.
Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego
…. S. A. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest producentem dań gotowych, a także konserw mięsnych, pasztetów zup gotowych oraz warzyw konserwowych, sprzedawanych zarówno w kanale tradycyjnym za pośrednictwem hurtowni, jak i w dużych sieciach handlowych.
Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z wypłatą wynagrodzeń za pracę na rzecz zatrudnionych pracowników oraz wypłatą wynagrodzeń członków rady nadzorczej i członków zarządu Wnioskodawca jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w art. 32 oraz art. 41 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.; dalej Ustawa PIT).
Wnioskodawca przekazuje i zamierza przekazywać w przyszłości prezenty swoim pracownikom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę (dalej: Pracownicy), członkom rady nadzorczej (dalej: Członkowie RN) oraz członkom zarządu (dalej: Członkowie Zarządu). Członkowie RN oraz Członkowie Zarządu pełnią swoje funkcje na podstawie powołania i otrzymują z tego tytułu wynagrodzenie.
Prezenty stanowią świadczenia rzeczowe, w szczególności są to zegarki, vouchery na wakacje, biżuteria, sprzęt AGD i RTV, bony na towary lub usługi, vouchery do sklepów jubilerskich lub innych sklepów, vouchery do spa, kwiaty. Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości rzeczowe prezenty okolicznościowe mogą mieć również inną postać (związaną z okolicznością ich wręczenia).
Spółka przewiduje, że w przyszłości, jako prezent może również przekazywać świadczenia pieniężne.
Prezenty dla pracowników są i będą przekazywane z okazji przejścia na emeryturę, wieloletniego jubileuszu pracy u Wnioskodawcy, wieloletniego jubileuszu Spółki, odejścia z pracy, ślubu, narodzin dziecka pracownika, okrągłych/szczególnych urodzin. Prezenty dla Członków Zarządu oraz Członków RN przekazywane są i będą z analogicznych okazji, jak w przypadku Pracowników. Wartość prezentów przekazywanych Członkom Zarządu oraz Członkom RN może być jednak wyższa niż w przypadku prezentów przekazywanych Pracownikom.
Nabycie prezentu rzeczowego następuje i będzie następowało ze środków obrotowych Wnioskodawcy. Nagroda pieniężna będzie finansowana ze środków obrotowych Wnioskodawcy.
Prezent nie stanowi i nie będzie stanowić dla Pracowników dodatkowej formy gratyfikacji za wykonaną pracę. Również w przypadku Członków RN oraz Członków Zarządu prezent nie stanowi i nie będzie stanowić dodatkowej formy gratyfikacji za pełnienie przez nich funkcji. Otrzymywanie tego rodzaju prezentu przez Pracowników, Członków RN i Członków Zarządu nie wynika z zawartych z Wnioskodawcą umów, regulaminu pracy lub innych aktów wewnętrznych Wnioskodawcy. Obdarowany nie może dochodzić wydania przedmiotu planowanego prezentu na podstawie żadnego stosunku prawnego ani roszczenia, ponieważ wręczanie prezentów nie jest uregulowane pisemnie w obowiązujących przepisach wewnątrzzakładowych, uchwałach oraz w umowach o pracę. Przekazywanie Pracownikom, Członkom RN i Członkom Zarządu prezentu ma być formą gratulacji. Przekazywane prezenty nie są i nie będą elementem wynagrodzenia, do zapłaty którego zobowiązany jest Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy o pracę lub uchwały. Jest to zatem dobrowolne świadczenie ze strony Wnioskodawcy, do którego nie jest zobowiązany na podstawie zapisów umownych lub postanowień uchwały. Celem Wnioskodawcy jest sprawienie Pracownikom, Członkom RN i Członkom Zarządu przyjemności a prezenty stanowią formę gratulacji, docenienia, uhonorowania danej osoby z okazji istotnego dnia. Przekazanie prezentu nie ma związku z wykonywaną przez Pracowników pracą, czy jej rezultatami, ani również nie ma związku z pełnieniem funkcji przez Członka RN i przez Członka Zarządu.
Pytanie
1. Czy wręczane przez Wnioskodawcę prezenty (zarówno w formie niepieniężnej, jak i w formie pieniężnej), z okazji i w okolicznościach wskazanych w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym stanowią dla Pracowników przychody ze stosunku pracy i czy w związku z tym, na Wnioskodawcy, jako płatniku podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży obowiązek pobrania z tego tytułu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych?
2. Czy wręczane przez Wnioskodawcę prezenty (zarówno w formie niepieniężnej, jak i w formie pieniężnej) z okazji i w okolicznościach wskazanych w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym stanowią dla Członków RN przychody z działalności wykonywanej osobiście i czy w związku z tym, na Wnioskodawcy, jako płatniku podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży obowiązek pobrania z tego tytułu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych?
3. Czy wręczane przez Wnioskodawcę prezenty (zarówno w formie niepieniężnej, jak i w formie pieniężnej) z okazji i w okolicznościach wskazanych w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym stanowią dla Członków Zarządu przychody z działalności wykonywanej osobiście i czy w związku z tym, na Wnioskodawcy, jako płatniku podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży obowiązek pobrania z tego tytułu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, wręczane przez Wnioskodawcę prezenty (zarówno w formie niepieniężnej, jak i w formie pieniężnej), z okazji i w okolicznościach wskazanych w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym nie stanowią dla Pracowników przychodów ze stosunku pracy i w związku z tym, na Wnioskodawcy, jako płatniku podatku dochodowego od osób fizycznych nie ciąży obowiązek pobrania z tego tytułu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Zdaniem Wnioskodawcy, wręczane przez Wnioskodawcę prezenty (zarówno w formie niepieniężnej, jak i w formie pieniężnej) z okazji i w okolicznościach wskazanych w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym nie stanowią dla Członków RN przychodów z działalności wykonywanej osobiście i w związku z tym, na Wnioskodawcy jako płatniku podatku dochodowego od osób fizycznych nie ciąży obowiązek pobrania z tego tytułu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Zdaniem Wnioskodawcy, wręczane przez Wnioskodawcę prezenty (zarówno w formie niepieniężnej, jak i w formie pieniężnej) z okazji i w okolicznościach wskazanych w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym nie stanowią dla Członków Zarządu przychodów z działalności wykonywanej osobiście i w związku z tym, na Wnioskodawcy, jako płatniku podatku dochodowego od osób fizycznych nie ciąży obowiązek pobrania z tego tytułu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 oraz pkt 2 Ustawy PIT, źródłami przychodów są:
stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta, działalność wykonywana osobiście.
Na podstawie art. 11 ust. 1 Ustawy PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9,10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Za przychód należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego – zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Pod pojęciem przychodu należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzeń a prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.
Jak wynika z treści powołanego art. 11 ust. 1 Ustawy PIT, przychodem jest każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne lub częściowo odpłatne. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danego podatnika decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa on aktywa tej osoby. Konsekwencją przyjęcia tezy o charakterze przychodu, jako definitywnego przysporzenia w majątku podatnika jest uznanie, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko te przychody, które nie mają charakteru zwrotnego. W celu określenia, co stanowi przychód podatnika, należy zidentyfikować stosunek prawny leżący u podstaw danej czynności.
Przepis art. 12 ust. 1 Ustawy PIT stanowi, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Stosownie natomiast do art. 13 pkt 7 i 9 Ustawy PIT, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:
przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (art. 13 pkt 7 Ustawy PIT), przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7 (art. 13 pkt 9 Ustawy PIT).
W myśl art. 32 ust. 1 Ustawy PIT, zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.
Zgodnie z art. 41 ust. 1 Ustawy PIT, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art 3 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.
Niezależnie od powyższego wyjaśnić należy, że w art. 2 Ustawy PIT, przewidziane zostały sytuacje, w których uzyskanie korzyści majątkowej mieszczącej się w definicji przychodu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. W art. 2 ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT, jako jedna z kategorii przychodów, do których nie stosuje się przepisów Ustawy PIT, wskazane zostały przychody podlegające przepisom o podatku od spadków i darowizn.
Zacytowany przepis dotyczy sytuacji podatników osiągających dochód (przychód), który co do zasady może podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a który uzyskany został przez nich na podstawie jednego z tytułów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jego rolą jest zapobieżenie sytuacji, w której to samo przysporzenie majątkowe powodowałoby powstanie obowiązku podatkowego w dwóch podatkach, czego skutkiem byłoby podwójne opodatkowanie tego samego przysporzenia majątkowego. Przy czym należy zaznaczyć, że wyłączeniu temu podlega jedynie nabycie na podstawie jednego z tytułów wskazanych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, które faktycznie miało miejsce.
Stosownie do treści art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2021 r., poz. 1043 ze zm.; dalej: Ustawa PSD), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy. Natomiast w świetle art. 5 Ustawy PSD obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.
W myśl art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm. ), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Dla możliwości zastosowania Ustawy PIT w pierwszej kolejności znaczenie ma zatem to, czy określoną czynność należy zakwalifikować jako darowiznę, do której odnoszą się przepisy Ustawy PSD. Dopiero jeżeli odpowiedź na to pytanie będzie negatywna zastosowanie znajdą przepisy Ustawy PIT.
W wyroku z dnia 8 lipca 2014 r. (sygn. akt K 7/13) Trybunał Konstytucyjny wskazał, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ustawy. Jak wskazano w uzasadnieniu tego wyroku: „W ocenie Trybunału jest oczywiste, że pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać lecz także postać różnego rodzaju świadczeń, które – nawet nieujęte w umowie o pracę – w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegającą ustawie o podatku od spadków i darowizn. A zatem to nie zamiar obdarowania stanowi kryterium odróżnienia świadczeń pracodawcy, o których wartość należy podnieść podlegający opodatkowaniu dochód pracownika, od tych, które jego dochodu nie zwiększają. Kryterium tym musi być obiektywna ocena, czy świadczenie leżało w interesie pracownika, a jest tak wtedy, gdy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku”.
Jak wskazano w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, prezent nie stanowi i nie będzie stanowić dla Pracowników dodatkowej formy gratyfikacji za wykonaną pracę. Również w przypadku Członków RN oraz Członków Zarządu prezent nie stanowi i nie będzie stanowić dodatkowej formy gratyfikacji za pełnione funkcje w radzie nadzorczej i zarządzie. Otrzymywanie tego rodzaju prezentu przez Pracowników, Członków RN i Członków Zarządu nie wynika z zawartych z Wnioskodawcą umów, regulaminu pracy lub innych aktów wewnętrznych Wnioskodawcy. Przekazywane prezenty nie są i nie będą elementem wynagrodzenia, do zapłaty którego zobowiązany jest Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy o pracę lub uchwały. Celem Wnioskodawcy jest sprawienie Pracownikom, Członkom RN i Członkom Zarządu przyjemności a prezenty stanowić będą formę gratulacji, docenienia, uhonorowania danej osoby z okazji istotnego dnia. Przekazanie prezentu nie ma związku z wykonywaną pracą czy jej rezultatami, ani również nie ma związku z pełnieniem funkcji Członka RN i Członka Zarządu. Należy stwierdzić, że czynność przekazania prezentu ma na celu nieekwiwalentne i jednostronne obdarowanie Pracowników, Członków RN i Członków Zarządu. W rezultacie przekazywanych przez Wnioskodawcę prezentów nie należy kwalifikować jako świadczenie ze stosunku pracy ani jako świadczenie z tytułu powołania do pełnienia funkcji członka rady nadzorczej lub członka zarządu, ale jako darowiznę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawcy, dla takiej kwalifikacji bez znaczenia jest rodzaj świadczenia, tj. to czy ma ono charakter niepieniężny czy pieniężny, ponieważ przekazywanie Pracownikom, Członkom RN i Członkom Zarządu prezentu, zarówno w formie rzeczowej, jak i pieniężnej, ma być formą gratulacji.
W konsekwencji, z uwagi na wyłączenie ze stosowania przepisów Ustawy PIT, wskazane w art. 2 ust. 1 pkt 3 Ustawy RIT, przekazywanie Pracownikom, Członkom RN oraz Członkom Zarządu przez Spółkę prezentów, o których mowa we wniosku, zarówno w formie niepieniężnej, jak i pieniężnej, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem, z ww. tytułu na Wnioskodawcy jako płatniku nie będzie ciążył obowiązek obliczenia, pobrania i przekazania na rachunek urzędu skarbowego zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy potwierdza szereg interpretacji indywidualnych, np.:
– interpretacja Dyrektora KIS z dnia 22 grudnia 2022 r. nr 0113-KDIPT 2-3.4011.796.2022.1.GG, w której stwierdzono, że: „skoro w realiach opisanej przez Państwa sprawy otrzymanie prezentów nie będzie wynikało ani z zawartych umów o pracę, regulaminów, ani innych aktów wewnętrznych funkcjonujących u Państwa, a ponadto nie będzie stanowiło wynagrodzenia za świadczoną przez pracowników pracę, to co do zasady wartość tych upominków nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód ze stosunku pracy. W konsekwencji, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczenia w postaci przekazywanych pracownikom prezentów rzeczowych z ważnych okazji w ich życiu, jaką są m.in. urodziny nie będzie stanowić dla Państwa pracowników przychodu w rozumieniu art 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.
– interpretacja Dyrektora KIS z dnia 4 kwietnia 2022 r. nr 0112-KDIL 2-1.4011.1170.2021.3.AMN, w której stwierdzono, że: „obdarowywanie pracowników przez Państwa prezentami stanowiącymi formę gratulacji, uhonorowania ważnych okazji w ich życiu, które – jak sami Państwo wskazali we wniosku – nie będą elementem wynagrodzenia, do zapłaty którego Państwo są zobowiązani na podstawie zawartej umowy o pracę, a jest to dobrowolne świadczenie z Państwa strony (do którego nie są Państwo zobowiązani na podstawie zapisów umownych ani innych porozumień), co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. W konsekwencji, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość wręczanych przez Państwo pracownikom Państwa prezentów, o których mowa we wniosku, nie stanowi dla nich przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem z ww. tytułu na Państwu nie będą ciążyć obowiązki płatnika”.
– interpretacja Dyrektora KIS z dnia 14 stycznia 2022 r. nr 0113-KDIPT 2-3.4011.952.2021.1.SJ, w której stwierdzono, że: „wartość świadczeń pieniężnych przekazywanych pracownikom oraz które planujecie Państwo przekazywać pracownikom, które jak Państwo wskazali we wniosku, nie stanowią i nie będą stanowić dla pracowników dodatkowej formy gratyfikacji/wynagrodzenia za wykonaną pracę, co do zasady podlega/będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. W konsekwencji, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przekazywanie pracownikom przez Państwa świadczeń pieniężnych pracownikom z okazji ślubu i narodzin dziecka, o których mowa we wniosku, nie stanowi/nie będzie stanowić dla nich przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.
– interpretacja Dyrektora KIS z dnia 4 stycznia 2022 r nr 0113-KDIPT2-3.4011 890.2021.3.GG, w której stwierdzono, że: „darowizna przez Wnioskodawcę drobnych upominków, która nie będzie dodatkową, formą gratyfikacji za wykonaną pracę, co do zasady będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Reasumując, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wręczenie pracownikom i osobom ze Spółką współpracującym przez Wnioskodawcę z okazji obchodów jubileuszu 30-lecia istnienia Spółki drobnych prezentów nie będzie stanowić dla nich przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, z ww. tytułu na Wnioskodawcy, jako płatniku nie będzie ciążył obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych”.
Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie zajętego stanowiska.
Ocena stanowiska w sprawie
Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647), jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów są m.in. określone w art. 10 ust. 1 pkt 1: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.
Jak natomiast stanowi art. 12 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Należy zauważyć, że użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot „w szczególności” oznacza, że wymieniane kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.
Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, iż w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie powstawał obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawodawca do przychodów ze stosunku pracy zalicza bowiem nie tylko otrzymane pieniądze, ale i świadczenia, które przybrały postać rzeczy (produktu), wykonania usługi, bądź udostępnienia rzeczy lub praw.
Stosownie do art. 13 pkt 7 i 9 ww. ustawy:
Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się: przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych oraz przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.
Natomiast, w myśl art. 14 ust. 1 powyższej ustawy:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Na mocy art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.
Na mocy art. 11 ust. 2 ww. ustawy:
Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.
Z kolei, zgodnie z treścią art. 11 ust. 2a cytowanej ustawy:
Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:
1) jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2) jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
3) jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4) w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
Jednocześnie należy zauważyć, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają legalnej definicji nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 i 2-2b oraz art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rozumienie tego pojęcia zostało jednak wypracowane w judykaturze.
Kwestia opodatkowania nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych przez pracowników od pracodawców budziła wątpliwości po stronie pracowników oraz pracodawców i prowadziła do sporów interpretacyjnych. Orzecznictwo sądów administracyjnych w tej materii również było niejednolite. Zagadnienie to zostało ostatecznie rozstrzygnięte przez Trybunał Konstytucyjny, w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13. W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny wskazał, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ustawy. „W ocenie Trybunału jest oczywiste, że pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać, lecz także postać różnego rodzaju świadczeń, które – nawet nieujęte w umowie o pracę – w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegającą ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r., poz. 205). A zatem to nie zamiar obdarowania stanowi kryterium odróżnienia świadczeń pracodawcy, o których wartość należy podnieść podlegający opodatkowaniu dochód pracownika, od tych, które jego dochodu nie zwiększają. Kryterium tym musi być obiektywna ocena, czy świadczenie leżało w interesie pracownika, a jest tak wtedy, gdy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku”.
Niezależnie od powyższego wyjaśnić należy, że w art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidziane zostały sytuacje, w których uzyskanie korzyści majątkowej mieszczącej się w definicji przychodu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród wyłączeń zawartych w tym przepisie, w ust. 1 pkt 3 wskazane zostały przychody podlegające przepisom o podatku od spadków i darowizn.
Zacytowany przepis dotyczy sytuacji podatników osiągających dochód (przychód), który co do zasady może podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a który uzyskany został przez nich w sposób nieodpłatny, na podstawie jednego z tytułów wymienionych w art. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1043 ze zm.). Jego rolą jest zapobieżenie sytuacji, w której to samo przysporzenie majątkowe powodowałoby powstanie obowiązku podatkowego w dwóch podatkach, czego skutkiem byłoby podwójne opodatkowanie tego samego przysporzenia majątkowego. Przy czym zaznaczyć należy, że wyłączeniu temu podlega jedynie nabycie na podstawie jednego z tytułów wskazanych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, które faktycznie miało miejsce.
Stosownie do treści art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: darowizny, polecenia darczyńcy.
W myśl art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
W rezultacie stwierdzić należy, skoro w realiach opisanej sprawy otrzymanie przez Państwa pracowników, członków Rady Nadzorczej i członków Zarządu, prezentów i upominków nie będzie wynikało ani z zawartych umów o pracę, regulaminów, uchwał, ani innych aktów wewnętrznych funkcjonujących u Państwa, a ponadto nie będzie stanowiło wynagrodzenia za świadczoną przez wskazane wyżej osoby pracę, to co do zasady wartość tych prezentów i upominków nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jako przychód ze stosunku pracy i działalności wykonywanej osobiście.
Darowizna przez Państwa drobnych prezentów i upominków, która nie będzie dodatkową formą gratyfikacji za wykonaną pracę, co do zasady będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.
W związku z powyższym na Państwu nie będą ciążyć obowiązki płatnika związane z obliczeniem, pobraniem i odprowadzeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z powyższego tytułu.
Stosownie do art. 32 ust. 1 ww. ustawy:
Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.
Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy:
Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.
Reasumując, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczeń w postaci przekazywanych prezentów w formie rzeczowej i pieniężnej z okazji i w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy, nie będzie stanowić dla Państwa pracowników oraz członków Rady nadzorczej i członków Zarządu przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz odpowiednio art. 13 pkt 7 i 9 powyższej ustawy.
Zatem, z powyższego tytułu na Państwu, jako płatniku nie będzie ciążył obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania interpretacji.
Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Państwa stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i muszą Państwo zastosować się do interpretacji.
