0115-KDWT.4011.80.2021.2.DS (4.06.2021)
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1 oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2021 r. (data wpływu 8 marca 2021 r.) uzupełnionym w dniu 19 maja 2021 roku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą wynagrodzenia dla Członków Rady Nadzorczej – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 8 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą wynagrodzenia dla Członków Rady Nadzorczej.
We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:
W Spółdzielni Mieszkaniowej odbywają się cztery posiedzenia Rady Nadzorczej w skali roku – po jednym na kwartał. Za każde posiedzenie Członkowie Rady otrzymują 200 zł brutto. W skali roku ich wynagrodzenie wynosi 800 zł brutto. Członkowie Rady Nadzorczej zostali powołani poprzez Walne Zgromadzenie – bez spisanych umów, nie są także pracownikami Spółdzielni.
Ich wynagrodzenie wynika ze Statutu, w którym zapisano: „1. Członkowie Rady Nadzorczej za udział w posiedzeniach otrzymują wynagrodzenie ryczałtowe. 2. Członkowie Rady Nadzorczej pełnią swoją funkcję za wynagrodzeniem nie wyższym niż 200,00 złotych brutto w miesiącu, w którym odbyło się posiedzenie bez względu na ilość posiedzeń Rady w miesiącu. 3. Wynagrodzenie przysługuje wyłącznie w tych miesiącach, w których posiedzenia Rady odbyły się i wypłacane jest po zakończeniu miesiąca.” – zapis rzeczywisty w Statucie – (…).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku):
- Czy Spółdzielnia od wypłaconego wynagrodzenia Członków Rady Nadzorczej, niebędących pracownikami Spółdzielni za udział w posiedzeniach powinna pobierać 17% zryczałtowany podatek dochodowy, określony w art. 30 ust. 1 pkt 5a, czy też 17% zaliczkę według zasad ogólnych, określonych w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
- Czy w PIT-11 ujmuje się zapłaconą i podlegającą odliczeniu składkę na ubezpieczenia zdrowotne w przypadku gdy koszty uzyskania przychodu w wysokości równej wynagrodzeniu powodują zerowy podatek, czy też by podatnik mógł ją odliczyć w zeznaniu rocznym płatnik powinien wystawić podatnikowi stosowne zaświadczenie?
Zdaniem Wnioskodawcy, jako prawidłowe należy uznać dotychczasowe pobieranie od wynagrodzeń Członków Rady Nadzorczej 17% zaliczki według zasad ogólnych w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W celu umożliwienia Członkom Rady Nadzorczej rozliczenia w zeznaniu rocznym zapłaconej i podlegającej odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne należało sporządzić korektę PIT-11 ujmując w niej zapłacone składki.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych identyfikuje jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.
Stosownie do art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.
Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 7 ww. ustawy powoduje, że na osobach fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osobach prawnych i ich jednostkach organizacyjnych oraz jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, jako płatnikach dokonujących wypłat z powyższych tytułów, ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.
Zgodnie z art. 41 ust. 1a ww. ustawy, zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1.
Zgodnie z art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy, podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1373, z późn. zm.) pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, z zastrzeżeniem, że obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki (art. 27b ust. 2 ww. ustawy).
W myśl art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł – w wysokości 17% przychodu.
Stosownie do przepisu art. 30 ust. 3 ww. ustawy, zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-4b, 5a oraz 13-16, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.
Dodatkowo, co wynika z art. 30 ust. 8 cyt. ustawy, dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27.
Zgodnie z art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
Zgodnie natomiast z art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania – imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru.
Zastosowanie zryczałtowanej formy opodatkowania, o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest możliwe, jeśli łącznie spełnione są wszystkie przesłanki dotyczące:
- rodzaju należności – przepis ma zastosowanie wyłącznie do przychodów, które na gruncie ustawy PIT są kwalifikowane do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2, 5-9;
- wypłaty należności na podstawie umowy;
- wysokości należności – przepis ma zastosowanie, jeżeli kwota należności określona w zawartej umowie nie przekracza 200 zł, co powoduje, że zryczałtowanej formy opodatkowania nie stosuje się do wypłat cząstkowych (chociażby nieprzekraczających 200 zł), jeżeli umowa została zawarta na wyższą kwotę;
- zawarcia umowy przez podatnika z podmiotem innym niż jego pracodawca.
Niespełnienie któregokolwiek z wymienionych kryteriów wyklucza możliwość zastosowania zryczałtowanej formy opodatkowania.
Należy podkreślić, że art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy w obecnym brzmieniu nie odnosi się do należności określonej miesięcznie.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w Spółdzielni odbywają się cztery posiedzenia Rady Nadzorczej w skali roku – po jednym na kwartał. Za każde posiedzenie Członkowie Rady otrzymują 200 zł brutto. W skali roku ich wynagrodzenie wynosi 800 zł brutto. Członkowie Rady Nadzorczej zostali powołani poprzez Walne Zgromadzenie – bez spisanych umów, nie są także pracownikami spółdzielni. Ich wynagrodzenie wynika ze Statutu, w którym zapisano: „1. Członkowie Rady Nadzorczej za udział w posiedzeniach otrzymują wynagrodzenie ryczałtowe. 2. Członkowie Rady Nadzorczej pełnią swoją funkcję za wynagrodzeniem nie wyższym niż 200,00 złotych brutto w miesiącu, w którym odbyło się posiedzenie bez względu na ilość posiedzeń rady w miesiącu. 3. Wynagrodzenie przysługuje wyłącznie w tych miesiącach, w których posiedzenia Rady odbyły się i wypłacane jest po zakończeniu miesiąca.”
Jak zatem wskazano w opisie stanu faktycznego, łączne wynagrodzenie danego Członka Rady Nadzorczej przekracza ogółem 200 zł, a tym samym nie zostały łącznie spełnione wszystkie wymienione wyżej warunki dla zastosowania zryczałtowanej formy opodatkowania, o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy.
Na Spółdzielni ciąży zatem obowiązek pobierania od wynagrodzeń wypłaconych Członkom Rady Nadzorczej zgodnie ze Statutem za udział w posiedzeniach zaliczek według zasad ogólnych, określonych w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W imiennych informacjach o wysokości dochodu, sporządzonych według ustalonego wzoru (zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy) Spółdzielnia powinna wykazać zgodnie ze wzorem tej deklaracji składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1373, z późn. zm.) pobrane w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki).
Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.
Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
